yıldızlar yağıyor
bardaktan boşanırcasına
her kuytu
her kaldırım
yıldız yağmuru…

hüzünlü şarkı gibi
içiyorum gözlerini
tadı tuz

asılıyor
müptezel yokluğun kirpik çitlerine

-geceler sensiz yoksul
-zengin kederler arsız-

sızarken kapıdan
şavkı hicranın
aşina acılar birikiyor
deltalarına damarların

mısralar ağlıyor
kafiyelerde yalnızlık dağ

yapraklar üzerine
düşüyorken sonbahar

-göğümün dalları kırık
esmer bir kuş soluğum-

-tutuşurken bir yanım
alev çemberinde
ayaza kesiyor diğer yanım
zemheride-

suretin
burnumun direğinde sızı
yansıyor aynalara
nasıl berrak
nasıl bir içim su…

durdurun!...
kayıp giden zamanı

ayakları geri gider akrebin
yelkovan sus pus

siyah orkide düşleri takıp koluma
düşüyorum
dikenli patikalardan
hicran çukuruna

göç ediyor
ışığı sönen gözlerim
doludizgin koşan bulutlarla
senli diyarlara

imlerime kazılırken acılar
belleğimden siliniyor
yitik anılar

usa vurmuyor
dibe vuruyor şiir…


AA