7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
967
Okunma
Masam çok dağınık. Belki bir iz bulurum senden.
Sen olsan burası... Böyle olmaz.
Her şeyi atacağım.
-Eski bir kapı aralığıdır yaşam-
(Bunu kim söyledi?)
Unuttun mu?
Eskiden
Kapkara gezinirdim
Yalan!
Diye bağırırdım
oturduğumuz evin önünde.
Bu yalan
Yalan!
Karıştım.
Alt yollara.
Duvarlara bakarken, adın
Çoğaldı.
Azaldım. - Nereye baksam
bir umut daha düşüyor gözlerimden -
Aşık oldum.
Saçları sapsarı değil ama.
Aralarda biraz siyah...
Benim ellerim mi?
Onun hüznü mü? Yok..
-Nereye bıraksam kendimi
güzel bir şey bitiyor zaten-
Söylemedim.
Öyle söylemedim telefonda
Sesin bir tuhaf olur
başka bir şehirde yankılanır diye.
Bugün öğrencilerini gördüm
Büyümüşler
Onlara çocuklarım dedim
İçimden öptüm onları
Gözyaşlarımı sakladım.
Yaşamak diye bir şey var biliyor musun?
Anne!
Ölmeyeceğim.