çok yorgunum...
tarihe geçmiş yıkıntılar var yüzümde.
masal gibi içimde yaşadığım bir aşkım,
sabah ayazının tenime vurduğu yokluğun var bir de.
dilimde bitkin ’’ yeter artık gel’’ demeler.
gözlerim baktığı kapılara küskün,
ellerim öksüz, yetim.
kalbimi hiç sorma...!
bulamıyorum ki yerinde
Sen gittiğinden bu yana.
_______saçlarımı koklamanı özledim.....!

bağışla beni
nasıl izin verdim ki gitmene...!
kapılarına vurmalıydım kendimi.
asmalıydım kendimi kirpiklerine.
kokumu sürmeliydim defalarca tenine.
anılarımızı sermeliydim önüne.
ayaklarına kapanmalıydım,
yalvarmalıydım,
bir kez daha kazımalıydım tırnaklarımla Seni nasıl Sevdiğimi.
ağlamak yerine,
gülüşlerimi kondurmalıydım gamzene.
bilirdim; en çok gülüşümü severdin.
_______gamzende kendimi bulmayı özledim...!

bir gün daha geçti ömrümden.
bir gün daha ağıtlar yaktım sensizliğe.
takvim yapraklarını parçaladım.
seni bana getirmeyen mevsimlere küstüm.
küfrettim yine sensiz açılan gözlerime.
bir jilet daha attım dilime
kanattım yeniden yokluğunun yarasını.
yine haykırdım çaresizce sensizliğimin şehrine
hasretinin acısını kustum .
öfkemdeki aşkımı saldım sokaklarına.
belki SENİ bulur, dayanamaz gelirsin diye bana
bittim,
tükendim,
kendimden geçtim.
ama yine, bugün de SENİ SEVDİM...!
___gözlerimi sende açmayı özledim...!

/////KADIN..! bağışla sende beni
seni sevmemekten değildi bu gidişim.
kalırsam nefretin,
gidersem hasretin olacaktım.
ama bil ki, sensizlik benim en büyük eziyetim.
kan kusuyorum
zehir içiyorum yokluğunda
gülüşün duruyor hala gamzeli yanağımda
sakladım kirli sakalıma
gözlerimde uyku yok
bende hasretim dokunuşlarına
___ Sevdiğim....seninle uyumayı özledim...!/////

hadi gel ey yar....!
uyutalım geceleri, sabaha ’’günaydın’’ diyelim birbirimizin gözlerinde...! /NergizA/