Dumanlı sarı bir hüzün konaklar sevdama
Kervanları vurduğu saatlerde haydutların
Yüreğine düşen yollarda,ıslanır hasret türküleri
Ve ıslığını çalmaya başlar vuslatı unutan saatler...

Üşür kirpiklerime astığım resimler
Düşlerime sardığım/çocukluğumdan kırık bir tebessüm
Kum taneleri prangasıyla inletirken bakışlarımı
Ürker yalnızlıklarım/saçlarıma kurduğun salıncaklarda

Tılsımını yitiren yıldızlar konar parmaklarıma
Duvağını örten gökyüzünden firari

Gözyaşlarında boğulan arabesk bir şiirdir yaşamak...

İmgesel yolculuklarda yaşanan/yaşlarından sen akan
Buz sessizliğinde erirken sen
Sürgün ederken kendini/varoşlarda gecekondu saçaklarına
Ufuklarda kaybolan hayallerim/mahcupken mum alevine

Geceye vuran şavkın aydınlatır yüzümü
Açık denizlerde hükmünü sürerken tufan
Bir kız düşer haritalardan/hayali harları tutuşurken
Korkunç çığlıkları öper başakları
Ve kan kusan gece selamlar erguvanları

Ansızın bir tohum yeşerir/maviyi solduran dudaklarımda
Ansızın bir tohum/rengi bebeklerin gülüşünde
Yalın ayak ışığa sarılırken içimdeki ses/sesin
Seni hangi düşte bulurum/yıkılırken cam kulelerim
Vur sürgündeki sevinçlerimi/doğmamış güneşi batır gözlerimde
Bitir saltanatını mertliğin/kuşluk vakitlerini asarken ipe

Beyaz gülden akan kan/kırmızı gül olur tende
Sevdayı musalla taşında öpen/bir çocuk tutuşturur nehirlerime...
Leyla Akgül