2
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1682
Okunma
Derinlerde yaşıyor sûretim,
Kalabalıklarda dahi,
Ruhuma hep bi yalnızlık olgusu hakim.
Tüpsüz dalışlar yapıyorum hayata,
Dilimde hezeyanlarımın paslı tortusu,
Ve yüreğimden silinmeyen,
Hiçbir yere ait olamama duygusu.
Dolaşır durur benliğim,
Deryasında hüznümün biçâre.
Çok mu derdim var asla,
Rakip değilim derdi büyüklere.
Çok mu mutsuzum kât’ a,
Şükrederim, iyiye de kötüye de.
Ama ne bileyim işte,
Sanki bi şeyler hep eksik içimde.
Bu koca, bu yalan dünyaya,
Başka bi gezegenden atılmış gibi bedenim.
Tek başına, yapayalnız,
Bi EL gibiyim...
-N.Nur-
5.0
100% (2)
Cevap Yaz