Eski günlerin hatırına yazılmış şiirlerin önünde eğilmiş yürekler
bırak kalsın süpürme kapının önünü savrulup dursun yapraklar
daha aşk’tan sırılsıklam olduğumuz günler çok yakın
sen her geçen daha da uzaklaşan bir gemi gibi giderken
benim içimde hep bir şeyler eksik.

Hep masumca gülümseyen çocuklar var sokakta
geride kalan anılar ve yüzümde hep eksik bir tebessüm
sevincini sat bana çocuk sana milyonlarca hayal kırıklığı verebilirim
yaşamak ne kadar güzel olabilir ki senin yokluğunda.

Bilmediğim bir sebeple gözlerimi toprakta bıraktım
anlaşılmaz bir aksanla her şey yalan biliyorum
ben o zamanlar eylüllerde bir garip adam
ve her ihanette biriktirdiğim gül dikenleri avucumda.

Bazen her yürek tutukluk yapar gittiğimiz o kır bahçeleri hep yalan
sorma bana anlatamam ağzımdan çıkan her kelime hançer gibi saplanıyor bedenime
taksiye binip gittik kimse ne olduğunu anlamadan
mevsimler hep kış kaldı sonra ben kendime hoşçakal dedim
sonra gündüzler geceye kavuşamadı yağmur takılı kaldı gökyüzünde.

Sercan Ateş
10.11.2013