Mavi Işık,

Düşmanlar sarmıştı yurdun her yanını,
Yitirmişti Vatanım umudunu inancını,
Yüreklerden eksilmişti sevgi, saygı,
İnsanlar gizleyemiyorlardı şaşkınlıklarını.
Özgüvenini yitirmiş, bağımlılığa itilmişti,
Belirsizliklerle yarınlarından habersiz,
Umutsuzlukla inançları kırılmıştı.
Cesaretlerine gem vurulmuştu insanların...
Bir kurtarıcı gelmeliydi,
Cesaret, umut, inanç vermeliydi,
Yurdu saran karanlığa
Işık olmalı, yürek olmalı, güç olmalıydı.
İşte böyle, umutsuzluklar içinde Vatanım
Bir mucize beklerken,
Şimşekler çaktı yurdun her tarafında
Samsunda, Sivasta, Erzurumda
Bir ışık doğmuştu, Mavi Işık
Anadoluyu aydınlatan,
Yurdu düşmanlardan kurtaran
İnsanlara; umut, inanç, güç veren,
Vatanıma bir armağandı O...
Sevgiydi, aydınlıktı,
Azimdi,kararlılıktı, Mavi Işık.
Cesurdu, Yürekti,
Hürriyetti, Cumhuriyetti
Türkün Atasıydı, ATATÜRK’TÜ Mavi Işık...

Canan Gürtunca Sanlı.