23
Yorum
55
Beğeni
0,0
Puan
3255
Okunma

..
biliyorum
unutmak için seni caddeler boyu vitrinlere çarpacağım bakışlarımı
ve kaldırımlar dolusu gözlerin hücum edecek kalbime
mısralara dökülecek
bu şiir kime yazıldı kimse bilmeyecek
...annemin elleri gibi beyaz
babam kadar gözükara
olacak ip uçları elbet
saçlarıma hala ısrarla tutunan saçların gibi
belki üzerine alınacak kuşlar
yağmurluğumu omuzlarına bıraktığım o çocuk
ve sevdiğimi sandığım adamlar
ki şimdi alınganlığın hiç sırası değil
hatta bazen sevmek; sevdiğini sanmaktan ibaret
pastel renkli bir dudak kalemiyle çerçeve çekeceğim bir dörtlüğün
en dolgun dudaklı kısmına
ve rimelleyeceğim bolca uzun kirpikli ayrılığı
kara
kapkara
bu şiir kime yazıldı kimse bilmeyecek
olacak emareleri mutlaka
dudağımdaki işaret
ve ihanet gibi sırtımda
şimdi şuracıkta
sarılmak istiyorum sana
sonra avuç içlerimi doldurmak yanağınla
alnımı dayamak alın yazına
ağlamak istiyorum kusturup gözlerimi
çok oldu yaşamaktan vazgeçtiğim anlar
sonra anladım ki yaşamak dediğim
sendin
bu şiir kime yazıldı kimse bilmeyecek sevgilim
çünkü senden sonra herkesi ve herşeyi sevdim delice
(az önce
öpücüğümle kapattım babamın gözlerini
bilmesin onun kadar seni de....)
her neyse
... bu şiir sadece senin
çünkü benden sonra sevmedin
-sevemedin kimseyi-
de_soulmate
fotoğraf; Pambık