0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
918
Okunma
üstüme örtülüyordu
ağır kapısı zamanın
üstüme örtülüyordu
kurşun ağırlığı uykunun
üstüme örtülüyordu
saydam bahçeleri acının
ve üstüme tekrar örtülüyordu
dev gibi bir çocuğun
taşlanmış mısralar kokan gözleri
bir bulutun kendi dışına akışıydım ben
anladım bunu ıslanırken
zorla araladığım kapısından uykumun
seni gördüm
hiç unutmam
saçları uzundu girdiği şiir kadar
giyinip çıkmıştın gözlerimden
o gece denize bırakıp yüzünü
ince bir sızıyla kendi dışındaydın
durup dolaşmıştım kendimde
gece mavisini gece mavisiyle kandırırken
gözlerime vuran kalbine inanmıştım.
5.0
100% (1)
