çöl ve şehir
biri mahşer
diğeri bakir
ortaklık burada aslında
çölde kum
şehirde insan
gökte yıldız yığını
kara kum çölünde
rüzgarla zamanın
güneşle gölgenin dansı
kum tanelerinde şekillenir küme küme
sevinç ya da hüzün
her kum tanesinde çöl masalı
insanda dinleme arzusu
kum tepeleri uzun uzun
konuşur sıra sıra
durmaksızın
rüzgarın melodisinde
en kıvrak dansını oynar yalnızlık
çöl kendini anlatmaya başladığında
yalnızdır kadın
adam yalnız
çözülmeye başlar bir bir simgeler
ıslak ve yalnız olan her şey sizin
ıssız kaldırımlar da
anlatır hüznünü dinlerseniz
zaman
hayal fanusunda gaddar bir el
pangaltı kavşağında pusuda
cümlenin içinde mahsur kalır kelimeler
çıkamaz bir türlü
Meksika kızılderilileri gibi
geri çekilmek gerekir belki de
çöle gitmek
ya da
zihni çölleştirmek gerekebilir bir gün
düşmanca oyunlara gelmemek için
yaklaşan zaman nelere gebe bilinmez
iz sürme sanatı elzemdir
çölü düşündüğün gün
__________________
AYŞEGÜL DİNÇBAŞ