Karanlık bastırıyor ellerimi,
Küçük bir çocuğa zorla kalem tutturuyor gibi bastırıyor.
Yazacaksın diyor karanlıkta titreyişini yazacaksın
Korkuyorum senden diyeceksin,
Bana sığınacaksın"KORKULARINLA KORKUYU KUCAKLAYACAKSIN"
Evet evet korkunu besleyeceksin avuç avuç karanlıkla.
Yakılan mumları,sana uzatılan fenerleri söndüreceksin.
Gözlerinde korkun belli olmasın diye,karanlığa sığınacaksın
Derin dipsiz ,sessiz şekilsiz karanlığa.
Yok edecek hileyi,kini,nefreti,çaresizliği
Örtecek bütün kötülüğü ve iyiliğiÇünkü kör olacaksın birnevi,
Savaşmayacaksın dünyadaki iki yüzlülükle,düşmanlarla, yalanlarla, günahlarla...
Hayallerin olmayacak ,tıpkı renklerin gibi karanlıklarda...
Bir uyku bastıracak göz kapaklarını zorla,
Kaldıramayacaksın,uykuya direnmek nafile,kör gözler
Ruhunda alışacak karanlık dostuna
Yani bir korkak gibi sığınacaksın karanlığa
Her şeyden gizli bir yerde saklanacaksın(Son)
YOOK YOOK BU DEĞİL BENLİĞİN
Kötülüğü de örtse karanlık,besledi kötülüğü bunca zaman
Artık birşeyler yapmalıKaranlık bastırıyor ellerini
Korkuyor,titriyor,çaresizliği seziyorsun
Savaş bitti sanırken savaşın yeni başladığını anlıyorsun
Bir köşen karanlıkla müttefik olmuş bile
Son dayanma gücünü kullanıyorsun
Üzerine sıçrayan çamuru örtmek için bataklı istiyor seni
Karanlık bu sefer şiddetle bastırıyor ellerine
Son anda bir ışığı tutuyorsun.
Biri bin yapan ALLAH’a ŞÜKREDEREK.

(Ne kadar beslense de bütün karanlıklar aydınlanacak bir gün.Korkular da düşmanlıklar da , köşeye atılan hayaller de aydınlanacak.Karanlığa korkularımıza sığınmayacağız inşallah.ALLAH’tan umudumuzu kesmeyeceğiz inşallah hep ışığa tutunan,ışığı tutan biz olacağız.) Yücel Kumaş