zaman kimine puşt...!
kimine kanatlı bir kuşdur gibidir tutturamazsın
uça uça akar gider anlıyamazsın
hani masalda derler ya...!
’evvel zaman için/de zaman zaman için/de’
Ahmet ondokuzluk yavuz subay adayı
sağın/da lagan
gözün/de vatan

son günlerde bir hal olmuş Ahmet/e
sınır nöbetci kulubesinden bakar gün gün dalıp gider uzağın uzağına
duman renkli , duman olmuş vatana
hatta şirası çalınmış üzüm cıbra posası gibi kül olmuş...kül renkli insanlara,
sonra....!..
boşalır gizli gizli damlar avuçlarına

kimbilir...!
belki de cenneti bir türlü getiremiyen sosyalizm/in yarasıdır tetikliğen Ahmeti
gelirken maki kuru çalıların doluşduğu sıska demir pasılı o vucudu unutmuşcasına
şimdi üniforma altında ki mutsuz ruhun tifosunu taşımakda Ahmet/im
suratın/da geçmişinden kala kalan fulya sarısı renginde ki ....
suçiçekten koca koca lekeler
ruh ve sinir girdabında mutsuz...
kaz ayağı patisinde Ahmet/im
eflatunlu kekremetik pskopatik bir surat
vatan diyor...!
vatan diyor...!
başka bir şey demiyor..!
isdemem kuş sütünden ballı kaymak
istemem o mercan yeşili üniformalı kızıl yıldızı
istemem presto çalsa/da tangoyu o tangocuyu
istemem Çaykovskinin kuğu gölü balesini
dilimden halay isterim, halay
yanık bir türkü
keşk bir kara taş olsaydım anamın mezar başında diyor

höştt...!
höştttt..!
be Hakvermezin hacı gollo collosu...!
yeter mi güçün bana ?
hele bir bak üniformamın yanında asılan, bu laganıma.!
karar/lıydı...!
geldiği gibi kaçmalıyım dedi....iç geşirdi içinden
dönmeliyim vatan denilen yurduma, toprağıma
kolhoz uyanmadan iki nöbet arası
yine deli bir tay...
yine ARAS,
...yine o tay bu tay arası
varsın derin olsun vatanımın yarası

gece saat üç...!
vardı durdu Arasın kenarına
dönüp baktı güzel bir yaşam sunan o ülke toprağına
deli bir tay gibi yeniden atladı o Aras/a
optik aygıt ışığına takıldı ya Ahmet/im
namludan tetik düşdü düşecek
yanda ki soldat durdurmasaydı...el tetikde askeri

seyban gölge...kayıp oldu ılıgınlar içinde ki Ahmet/im
sabah namazından önceydi çalındı Hakvermezin kapısı
kapı gıcır..
tahin renkli tarihlik çapraz köşe !
bir tayı yan yatmış kapının...sanki desen Hakvermez
derken...!!!! beli bükük iki baston...şaşı bakan at gözlükle çıktı geldi Hakvermez
estirikten çift ayak var
...özü yok olmuş gitmiş
ardı sıra cümbür cemaat ev halkı
önlerinde kızıl kominist bir subay
Ahmet çekti belinde ki LAGANI
cümbür cemaat kaçışdımı haneye
zaman mı var Hakvermezin
zambak mor/dan
... kelime-i şahat-i getirmeye
......boz morukdan,balgam boğuk zor duyulan bir sesle !!!
’kimsin sen ? ’...’ ne istiyorsun ?’
birden bire hüngürdedi hüngür hüngür Ahmet/im
baba...!babam...dedi
ben oğlun Ahmet/im

dünya şaştı...!
Tanrı şaştı...!
Ahmet ise cellatına yanaştı

LAGAN sana emanet
onbeş yirmi külçe altın bir kaç tane bilezik....
daha söz ağızdan bitmeden
tabur asker alarm/da, tur attı
ardı sıra binlerce istihbarat
Ne işin var burda senin be QAWAT

Devam edecek)

Kadir Haktan TÜRKELİ