( yüreğin muhabbeti yoksa dil ile; kelam altın olsa yazamazsin el ile)

İçime gömdüğümden beri bu aşkı
Yazamaz oldum acılarımı
Gözlerim de bir hüzün bulutu
Ha yağdı, ha yağacak adını
Ufkumun karanlığı
Dağıtırken gecenin aydınlığını
Dilimde destansı bir ezgi
Dolaşıyorum kayıp duygularımı
Sen gittin..
Ve bir daha gelmeyeceksin, biliyorum.
Şimdi bana geri ver
Çaldığın umutlarımı, bekliyorum.

Sevdiği için, suçlamıyorum yüreğimi
Senin yerinde, kimi olsa severdi
Sevmeye ayarli saat gibi
Sen acımsın, dilsiz sızımsın
Hiç kapanmayacak olan
Can yaramsın.

Yağmur olsan, düşmessin toprağıma
Güneş olsan, doğmazsın dünyama
Can gibi yüreğimde taşısam da adını.
İçime sıkışmış bu sevda, çıkmıyor ki
Bazen ölmek gerekir, yaşamak için
Gözlerine bakmamis olsaydım
Bu aşka doğmayacaktım.

Onca kalabalığa rağmen
Adil değil bu yalnızlık.
Gülüm! bekleme kapılarda
Gelmeyecek beklediğin o aydınlık.

Bu aralar;
Ne şiirler anlıyor dilimden
Ne de şarkılar.
Sensiz kaldığımı bilmiyorlar
Utanmiyorum da aglamaktan
Korkuyorum..
Bir gün gözyaslarım, benden hesap soracaklar.


Seni sevdigim zaman
Kendi infazimi hazırladığımı bilemedim.
Affet!.
Ben, bizi öldürdüm
Gözlerim iki mezar şimdi
Birine seni
Diğerine, seni çok seveni gömdüm.


Senin kopardığın umutlarıma, öyle bir düğüm attım ki, şimdi eskisinden daha saglam bakıyorum hayata.


Dilruba Emine Genç 01 Kasım 2013 / 01:50