fısıldıyorum şimdi kulağına
el ele bir bankın ucuna ilişmiş
sağ elim omzunda
titriyor vücudun
dik başlı dalgalar gibi
yine kırmışım, üzmüş seni sanki!
avuçlarında gemiler
Rodrigo çalıyor uzaktan
fısıldıyorum kulağına
kıskanan çok sever


ellerin
yerinde durmuyor
konacak yer arıyor
palamar çözmüş yorgun gemiler gibi
belli ki dolu için gerginsin
tanrım! buz kesmiş
her an okşanmaya âmâde gamzeler
kıyamam
bir yaka ayırırım sana hemen
paltomun sağ omzunda
ama biliyorum şimdi olmaz
aksisin...

bak terennüm dolu nefesim
cenk atıyor genzimde
yılgın yalaz birikintiler
seni sever gibi çekiyorum cigarayı
biliyorum sinir ediyor seni bu hâlim
daha da kızııyorsun için için
hele hınzırlık edip
’kendime bakamıyorum
sana bakmaktan’ desem
kesin okkalı bir tokadı yedim...


işe yaramayacak biliyorsun
anlamayacağım yine
bildiğimi okuyacağım
başa dönen plaklar gibi
ben böyleyim
ve böyle öğrendim
bende bir mendil bir buruna değmeli


neden üzüntülüyüm ben
barışmadık mı hâlâ
dargın mıyız yine
neden susmak geliyor içimden
seni deli gibi kahkahalara boğmak yerine
neden korkuyorum ben
uzaktan geçen gemilere değmeye!



yosunlu kayalar gibi kayıyor irislerin
tuhaf bir çekingenlik havada
konuşmanı bekliyorum
temizleyecekse
bir ağız dolusu sitem sövgü
savur da kurtul râzıyım
ki bir bahara on kış vermeye hazırım



bir tutsa dudağım
bir açabilsem yüzümün fermuarını
okuyabilsen bir
kaşlarım bile anlatacak aslında
seni ne kadar kıskandığımı
-sevdiğimi-
anlatabilsem keşke bir şiirle
içimdeki bu miskinliği
bu vurdumduymazlığı
asfalta özenen parke taşlarını!


yürüyebilirsin her ikisinde de
ikisi de götürür seni gideceğin yere
birinde hızlı gidersin sadece
sarsılmadan, sessiz
birinde sindire sindire
yüreğin lime lime

anlatamıyorum işte
acelem yok seni sevmeye
nasılsa hiç doymayacağım diye!..



ToprağınSesi



.