kuvvetli bir üzüntüdür
ana hatlarıyla
sıska bir ağıdı
şahmeran uykusundan uyandıran
hemofili akşamların zaferi!
kantaşı basıp öpmek acılarından



bir alın yazısıyla çarpışmasıysa
mürekkepli dudakların
ana hatlarıyla
ayrılık
bir yanından da
kartuşu eskimiş günlerin okşamasıdır
meselâ
eski resimlerden gurur satan
o tâze anne pozu
o hiç tükenmez
okula güle güle öpücüğü
yeni yıkanmış çamaşırlardaki o koku
kucağında söndürdüğü ağlamalar
tembihlere sarılı gülücükler


bir sürü laf kalabalığının
’karşıdan karşıya geçerken dikkatsizliği’dir biraz şiir
bir tutam da sihir
yolu bu güzergâha düşen
her şiir biraz değil,
bâriz eksiktir

ki;
zordur anlatması
âniden boşalan yağmur gibi
bu kundaksız kıyâmeti
bu şiddetli üşüme hâlini
sadece o eski radyoda
o mâhur şarkıya kurulan ağlama saatlerini


insan büyüse de cepler aynıdır
ve hep bir zaman kızdığı huyları giyer
ne çok çektirmiştir saçlara oysa
ne çok fırça değdirmiştir
o "yine vaktinde gelmedin "kuluçka!



anlamak zaman ister
ve zaman
genellikle ana hatlarıyla engel!

ağlamak
hüzün dökmektir kelime anlamıyla
bâzen bir romanı
sayha sayha çevirmek geriye

ne çocuklarına sarılmak örter
bu kaygıyı
ne seyretmek
az evvel gözlerinin önünde
bir arabadan kıl payı kurtulmuş
şimdi anasına sımsıkı sokulmuş
miniminnacık sevimli bir kediciği


tüm şiirler yarım kalacak
kimse tam anlatamayacak ihtimal
bu haltı
küt bir burundan sızan o neme
sığınmadan
boğazında tomurcuklanan
ama hiç yeşillenmeyen
bu üşümeyi


a n a hatlarından âniden düşmeyi

annesizliği!..



ToprağınSesi



.