Gerek yok dostum şimdi hatır sormaya
Geçti yıllar üstünden unuttum dertleri
Yıllar önce görmek isterdim siz dostları
Ama kaçtınız bir, bir tutmadınız elimden

Silkinip de dertleri üstümden atamamıştım
Çaresiz dertleri kapımdan kovamamıştım
Er meydanına çıkıp güreş tutamamıştım
Tuş olmuş bir halde hep yenik kalmıştım

Acı bir rüzgâr esmişti savrulmuştum etrafa
Tutacak dal bulamadım şaşırmıştım o anda
Kendimi buldum karanlık dipsiz bir kuyuda
Haykırışlarımı duyan olmadı kalmıştım orada

Hatırladıkça maziyi hep ağlıyorum yine
Hayat acımazsızdı vurmuştu büyük darbeyi
Bir kere düşme o zaman gör sen o dostları
Bir, bir kaçarlar uzatmazlar sana ellerini

Şimdi çok şükür dimdik ayaktayım
Payandaya gerek yok rahat yürümekteyim
Dertleri sıkıntıları attım üzerimden gömdüm maziye
Yarınlara ve huzura şimdi umutla yürümekteyim

Gerçek dostlar da gördüm hep sordular hatırım
Onlar sayesinde düşmedim kaldım ayakta
Vefalı dostlar az kalmıştı o zaman çevremde
Şimdi o dostları unutmam sevgisi kazılıdır kalbimde

Şimdi yüz dostu olanlar geldiler hatır sormaya
Geçmişte başını kuma sokardı şimdi menfaat peşinde
Âşık Vasıf’ım pabuç bırakmam gördüm dostu düşmanı
Düşenin halini iyi bilirim, tutar kaldırırım düşkünün elinden

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
28.10.2013 PAZARTERSİ