Aşk bir kusur...

Lal iniltiler sürülmüş dilime...

Aldandım aldandımda çözemedim...mi çözüpte mi çözememezlikten mi geliyoruz...

Ve AŞK YALANDAN İBARET....

bunu yaşayan bunu benim sol yanım öyle bilir ki...

ve...

Güzel sözler bittiğinde görünen yüz...HANİ BENİM AŞKIM DEDİĞİM ADAM demiyormuyuz...Artık sesi yükseltmek mi gerekiyor..

Süpür şu kirleri...Süpür şu aşk sandığım kirleri....Ne büyük kir ne büyük sır ne büyük adaletsizlik...

Yangın yeri dizelerdi....

ve küllerinden doğuş

Uyan yüreğim uyan...

Zaman geçiyor ayıyoruz..Aşk dediğimizin yalanlarını asıl yüzünü görünce silkeleniyoruz ve haydi diyoruz yürü...Al yüreğini nadasa...

Zamanın birinde bir dostum bana acı çekerken kendini nadasa al sana 45 gün müsade demişti :) ve diyorum şimdi o kadar gün değil ben yüreğimi bin ömür nadasa aldım...

İyi geliyor nadas...böylesine mahşer yeri olan yüreğe..

Bazıları hak eder bu sözleri...Bazıları hak etmez..ettirir...Of ki off...kısaca :(

Nilim...isyanların sürgün yüreklerin sesi olmuş...İsyanların lal iniltilerinden ziyade feryatlar olmuş akmış coşmuş sonunda durulmuş...

Yorumda ayrı yakışmış....

kutluyorum iki güzel yüreği sevgilerimle

canım Nil'im sen bayan şairlerin yüz akısın harika bir kalem ve düşünce yapın var serbesti çok severim bilirsin şahane buldum inan çok çok iyisin bu tarzda da devamını bekleyeceğim seslendiren Kevser hanım sesiniz duru ve söyledikleriniz tek tek anlaşılıyor bu çok güzel şiiri okudum dinledim kendimi şiirde buldum bir tabloydu şiir tuvale dökülmüş ve bir yangı iç çekiş yankılanan aşk şahikadır dağlarından sevgilerimle kutladım

Çok güzel bir şiir...
Çok da güzel seslendirilmiş...
Emeği geçenlerin eline, gönlüne, sesine sağlık diyeceğiz...
Diyeceğiz de,
yorumu burada kesmeyeceğiz...
Zira,
çok söyleyeceklerimiz vardır bu şiir hakkında,
çok sözler düşürmeliyiz sayfaya,
gönlümüzde birikenleri paylaşmalıyız...

Yanılgılarımızın, yanlışlıklarımızın, aldanışlarımızın acı itirafı olsun bu şiir...
Söyleyemediğimiz sözlerin,
yazamadığımız kelimelerin,
kaldıramadığımız başımızın,
dindiremediğimiz gözyaşımızın şiiri olsun.

İtiraflarımızın şiiri olsun bir de;

''Aşk sandığım şeyler malum bir yalandan ibaretmiş
Yıllarda ömrü tükettiğim an niyetine
Dönüp baktığımda boş bir hâyâl''

Öyle işte...
Ömrü bir hayalin peşinden koşmakla geçiyor insanın.
İşin ilginç yanı,
gerçeği gördüğün halde vazgeçmiyorsun bu amansız koşudan...
Alnında boncuk boncuk ter,
soluğun tıkanmış,
dizlerin bağı çözülmüş,
mecalin kalmamış adım atacak,
bir ayağın çukurda, yolunu gözlemekte defnediciler,
sen,
hala koşma peşindesin...
Eeee!... Sevda, gerçek sevda buna deniyor işte...

Ve,
şiirde,
yazıya, söze, şiire sitemler var...
Üstatlara,
üstat kılığına bürünmüş çakallara...
Ve yanlışın yolundan dönülmenin acı itirafları...

''Ben kendimde değilmişim meğer
Meğer yanılgılarımmış tutku sandığım
Bir vakit bir vak/it’e yüreğimi emanet etmek derin boşluğummuş
Aşk sandığım cahilane sarhoşluğummuş
Anlayamadım..''

Ardından,
kendine dönüş...
Hayatın, zamanın, duygunun gerçeğine...

''Süpür ey zaman
Süpür bende aşk sandığım kirleri


Süpür ey zaman süpür
Bende tutku sandığım kendini bilmez kibirleri


Eyvah yanılmışım benden çalmışlar beni yeni buldum
Eyvah beni uçurumlara atmışlar yeniden doğruldum..''

Çok düşündürücü cümleler bunlar.
Kesinlikle her birimizin hatalarının resmedilmesi.
Hangi birimiz,
burada yazılan ben değilim diyebilir?
Bunlar benim duygularım, benim düşüncelerim değil diyebilir?
Güzel ve doğru tespitler...

''Gerçek aşkı bulma zamandır şimdi
Uyan yüreğim uyan..
Ruhumda karabasan ve derin inilti
İn aman el ferman
Koyaklarımda sancının en acısından
Fetretten uyanmak şimdi….''

Burada ince tebessümlerimiz oluyor.
Şaire katılmıyoruz izni olursa...
Diyoruz ki;
aşk,
bir kere yaşanır...
İyi, ya da kötü...
Bir kez çalar gönül kapısını,
ve ebediyyen orada yaşar...

Çok güzel, çok bizden bir şiirdi.