8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
897
Okunma
İçim erir gördüğümde sevgilileri mehtapta,
Elleriyle ısıtırlarken kalplerindeki ayazı.
Gün görmemiş aşkların faniliği de olsa adı,
İçim erir gördüğümde sevgilileri mehtapta.
Bakışlarıyla burkulur gözlerim söyler mani,
O an yaşayan iki ölüden çıkarken bir diri.
Yalnızlığımın sesiyle hıçkırırken gülüşleri,
İçim erir gördüğümde sevgilileri mehtapta.
Sarmaş dolaş olduğum hayallerim firarda,
Ne bir tesellim kaldı ne yâr çıkar fallarda,
Gözüm yok benim olmayan del âşıklarda,
İçim erir gördüğümde sevgilileri mehtapta.
Bu can isyan etmez, gelmese de muradı,
Sabırdan öte köy bilmez Elvan’ın dudağı.
Sultan da olsan cihana, aşkın başkadır tadı,
İçim erir gördüğümde sevgilileri mehtapta.
Erir erir amma yine yalnızım o mehtapta.
Elvan USUL
Ocak 2008
Cevap Yaz