Çıkarın perdeleri pencerenizden,
Engel olmayın hiç, güneş ışığına.
Aydınlansın gözünüz, gözlerinizden,
Yüreğinize damlayan yalın şavkla.

Çekin perdeleri hayat sahnenizden,
Aşikâr oynayın aldığınız rolü,
Kurtulun yapıştığınız maskelerden,
Öz adınızla gösterin yüzünüzü.

Kaldırın perdeleri gözlerinizden,
Ufuklara uzatın bakışınızı,
Kim için, nasıl dönüyorsa bu düzen,
Döndürün kötüye kılıçlarınızı.

Islatın perdeleri okyanuslarda,
Seyredin balıkların dans edişini,
Kimi çöpçü, kimi sazan, kimi ana,
Kiminin cebindedir keskin dişleri.

Bırakın perdeleri, artık bırakın,
Solup sararıp yanan insanlar için.
Kırıp kabuğunuzu şöyle bir bakın,
Hariçten kibritle yanmamanız için.

Elvan der ki; perdesiz olsun iklimler,
Kışı kışta, yazı yazda yaşayalım.
Hazanımızda bükülürse çiçekler,
Bahara kadar kendimizi kokalım.

Eylül 2008
Elvan USUL