Yeni şehirler, yeni evler , hatta yeni Aşk’lar, bulmaman için hiç bir bahanem yok artık ...
Yüreğimden hicret ettiğinden bu yana,
düşüncedeyim, düşteyim, düştüm ...
Sende ben artık geçmişin tozlu raflarına kaldırılmış eski bir anı’dan öte değilim,
ve bunu biliyorum ...
Hatırlar mısın ? Dikişi sökülmüş hayatımızda nede çok ileriye dönük düşler kurardık,
ve kurduğumuz kurğuların içerisinde kaybolur giderdik,
bilinmez bir düşün peşi sıra ...
’Gelecek’ o günlerimizde deyip, bir kez daha sarılırdık,
hiç görmemişcesine, birbirimize ....
Şimdi ayrıyız ...
Geleceğe dair düşlerimizde hiç te görmediğimiz, uzağından yakınından dahi geçmediğimiz bir durumdayız ...
Ayrı nefesler’de, ayrı kentler de, aynı düşlerin, ayrılmış iki gövdesiyiz ...
Nasılsın ?
Aslında gelecek diye bir şey yok sevgili ...
Hiç bir şey düşlendiği gibi gerçekleşmiyor, gerçek yok ...
Gelecek yok ... Geçmişe yenildik biz ...
Hem zaten gelecekte bir gün geldiğinde geçmiş değil midir ?
Gen/çtik biz sevgili, geçmişe geçtik artık ...