bağıra bağıra sürdüm yarama sen zehrini
neştersiz kesildi ruhum...
evvelinde sen yoktun bu aşkın,
sonrasında da olmayacaktın,
olmadın...

cinaslı acılar yaşıyorum uzun zamandır
gönlümün gergefini kaçıncı delişin
tırnaklarımın bittiği yerden kaçıncı akışın bu acıdan
duymalıydın kanayanlarımı
sormalıydın ağlayan yanlarımı
sormadın...

sana sustum.
us’umu yaktım seninle
derbeder gölgemi sırtlayıp,
koştum peşinden,koptu dizlerimin hayta çocuk yanı
ihtiyar yanımla yığıldım izine
seslendim sana avaz avaz
duymadın...

zamansızım günlerdir
dokunmadım aya güneşe
sürmedim yüzüme sabah uykusu
bekledim geçmedi,
geçmeyecekti...
gelmezdin biliyorum,
gelmedin...

ölçtüm,biçtim:
el kadar bir yüreğe
daha kaç ölüm gerekirdi,
kaç kez yiterdi insan beyninin kıvrımlarında
kaç kez felç geçirirdi duygular
habersizdin,bilmeyecektin
bilmedin...

ben seni yettiğim kadar değil
yittiğim kadar sevmiştim oysa...
sevmeyecektin,
sevmedin...

AYŞE IŞIK UYANIK
25 ekim 2013