Bir sohbet edemedim, gamzelerinle,
Ele konuşkan, yalnız bana mı suskun,
Ne yaptım bilemedim, ben onlara ki,
Oysa gönlüm bir tek, kadere küskün…


Bizi bizde bulamadık, çarşı yokuşunda mı?
Dizi dizde arasam, sığındığı o yerlerinde,
Hiç sekte vurmaz, istikametin de akarda,
Esaretim bağışlanmaz, affı yok ellerinde…


Sen ki, başladın, gözlerinin ruhuma hitabıyla,
Yıkılır duvarlar, hicran engelini tek tek atınca,
Gizledim sevdamı, anca ay ve yıldızlar bilirler,
Matemime-yalnızlığıma onları, bir bir katınca…


Kader bu! Çaresiz yazılmış, bak bir kaç kelime ,
Okudum kurtulmam, tükenmeyen cendereden,
Beni nasıl bu hallere düşürdü, hiç istemezdim,
Yüreğin kör gözü, bakar puslu pencereden!..


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
23.10.2013