15
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1412
Okunma

Soğuk hiç üşümediğim kadar üşüdüm.
Her şey tek renk;
suretler birbirinin aynı
Dudaklarda yabancı olmadığım
hüzün tebesümler;
gözlerde boş
bir o kadar da anlam yüklü bakışlar yer etmiş
Köşe başlarında sevdakar oldukları yürekleri
bekleyen mülteciler
Karanlık siyahında ötesinde
sarmalamış
Tek ışık
Mültecilerin yüreğinden süzülen
Vuslat ateşi
Güneşten aydınlık,zemheriden daha soğuk
Aşkın çiçeği güller donatmış her bir yanı
Dokunduğunda avuçlarından kan olup
akan kırmızısıyla
Sordum
Nerdeyim ?
Söyledi
Kayıp ruhlar kentindesin
Çıkış dedim?
Zümrütü anka dedi
Ve yaratım kendi küllerimden yeniden kendimi
Ruhumu alıp bu kentten uçma vakti....
ŞEV