BEN-SEN-O

Canım...
Sevmeye doyamadığım.
Söküp atıp içimden imkansızlığını
Yerine başkasını koyamadığım
Biliyorum sevmeye hakkım olmadan sevdim seni
Ki şimdi bu suçun cezasını
Çekiyorum gömerek kalbime ezasını

Ne kadar acı değil mi
Ben seni seviyorum sen onu
Sence nereye varır bu aşkın sonu

Senden bana hayır yok,
Madem öyle kursunlar turşunu
Deyip de kafama kurşunu
Sıkar mıyım dersin..?
Yada çekip kafayı,
Çok gördü bana vefayı
Ben de yanayım o da yansın deyip
Bütün şehri, baştan aşağı
Kırpmadan gözümü yakar mıyım dersin..?
Yok be gülüm yok...
O kadar kansız,
O kadar vicdansız değilim ben
Hem sonra değil eline el, tenine yel değse sakınan kıskanan ben
Nasıl kıyarım sana

Dün gece de aradım seni
Kapalıydı telefonun
Biliyorum sen de onu aradın.
Zaten o yüzden kapattın

Uzaksınız birbirinizden
Onsuzluk yetti artık canına değil mi..?
(!)
Birde ben gelmeyeyim üstüne şimdi
Zaten dokunsam ağlayacaksın
Ama gücüme gidiyor be
Sen gel diyorsun gelmiyor vicdansız
“ sensizlik tak etti canıma gel,
Hasretin yetti canıma gel” diyorsun
Gelmiyor mübarek
Diyor sana ;
“ Elinde resmim var, şimdilik onunla avun
Bu ara işlerim bir hayli yoğun.
Gelemem...”
Kafasını kırmalı bu çocuğun

Bak ne diyeceğim sana
İstersen gideyim yanına
Alıp getireyim onu buraya
Merhem olsun sende kanayan yaraya
(Bilmiyor senin burada neler çektiğini)
Önce anlatırım güzel güzel benimle gelmesi gerektiğini
Baktım olmuyor, zorla getiririm.
Bileğimdeki güç yetmiyorsa
Yüreğimdeki korla getiririm
O da mı olmadı..?
Belki biraz tartaklarlar beni
Belki döverler öldüresiye
Olsun,
Yiyeceksem yerim adam gibi dayağımı
Gerekirse öperim elini, ayağını
Velhasıl, bir şekilde getiririm onu buraya

Sonra, sonra biliyorum sen,
Mutluluktan havaya uçacaksın
Yere-göğe mutluluk saçacaksın
Buluşacaksınız....
Göz göze gelecek,
Gülecek
Belki de birbirinizin gözlerindeki
Mutluluk yaşını sileceksiniz
Peki ben...
Ben ne yaparım dersin..?
Hiç, hiçbir şey
Belki dayanamam
Senin bir başkasının yanında olduğunu bilmeye
Kaldıramam bu yükü belki, haz duyarım ölmeye
Derim onu sevmek ti en büyük hata
En iyisi son vermeli böyle hayata
Ama olmaz...
Senin bir gülüşün için yaşayan ben
Nasıl ölürüm senin güldüğünü görürken

Aşk işte böyle bir şey Bi’tanesi
Neye yanıyorum biliyor musun?
Sen ve ben, bir türlü biz olamadık
Yolamadık kaderin saçlarını
Suçlarını bilemedik kalplerimizin

Ey sevmeye doyamadığım.
Söküp atıp içimden imkânsızlığını,
Yerine başkasını koyamadığım
Sanadır bundan sonra aldığım,
Alacağım her nefes.
Okuyacağın her şiir, dinleyeceğin her şarkı
Ve duyacağın her ses
Cennette görüşmek ümidiyle
Mutlu ol Prenses

ABDULLAH KABATAŞ / GEREDE
Kaynak : YEDİNCİ MEKTUP Şiir Kitabı