Korkuyorum,
Cesaretin kaleme düşen
gölgesiyim. .

Uykularımı bölen yalnızlığın gölgesi mi?
Yoksa gecenin sessizliği mi beni ürperten?
Bir uğultu kopar içimde,
Vahşetin adını koyduğum yalnızlığım,
Matlığını yitirmiş rüyalarıma gebe. .
En üryan duygularıma karşın merhametim,
Vaktini doldurmuş bir Âdemoğlu. .
Masumiyet sadece çocuklara özgü artık,
Talan edilmiş nefretimden çok gerçekler,
Bir nebze somurtur yüzümü. .

Ah sensizlik,
Hülyaların gerçeklerin çok ötesinde,
Hep yarım kalmış şiirler gibi. .
Anlam veremediğim uzaklıklar,
Çaresiz soğuk bir kaldırım köşesi..
Uykumsa kapanmayan göz kapaklarım. .
Sanki bir başka dile çevrilmiş aşk,
Tercüme edemediğim garip bir aksağın. .
Ama hasretin dili hep aynı,
Asla değişmeyen gözlerimde saklı..

Ah dilim
Yense artık beni
Susmasa gözlerine. .
Yer gök dillense
Şahittir aşkıma
Eller bilmese de. .

Recep Hakan Açıkel

19.09.2013