Ve avuçlarım da sevgiyle gelmiştim,
Taaki tufana kapıldı heycanım. .

Döküldü sözcükler,
Kanayan yaralarıma hibe ettim gerçekleri. .
Ayağıma takılsa da prangalar,
Pervasız gönlüme direnemedi gölgeler. .
Sığındım sessizliğin ardına,
Kaybolan vaktimin varlığından habersiz. .
İzledim durağan benliğimin,
Çaresiz beklentilerini. .
Rüzgarla savrulan tedirginliğime,
Sıraladım ard arda mısraları. .

Olup bitenden bi haber,
Sessizlik yemini etmisçesine gölgeler,
Sonu olmayan bir başlangıç çizer. .
Yanlızlığım,
En sessiz çığlığını attı o gün,
Söylemek istediklerimi haykırdım içime,
Bağıra bağıra kazıdım gönlüme. .
Mutluluğu tırmaladı hüzünlerim,
Gözyaşlarına teslim etti kendini.
Soldu gitti gülüşlerimin mavimsi efsunu,
Mecali kalmadı matlığını yitirmiş mevsimler. .

Ah senin gözlerine,
Bir ömrümü heba ederim.
Suskunluk az kalır cemaline..

Recep Hakan Açıkel
___HKN(ı)M___