10
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
2038
Okunma

Dur dedi sessizlik, kaldır başını
Sandım ki, öyle bir hâl evâhirden
Gürledi bulutlar, titredi hava
Gerçeğin sesiymiş, geldi Mâhir’den
Hüzünle dolmuştu, ufukta dîdar
Hayalimdi gökte, avcıya şikâr
Siyah ile beyaz, mavide nîgâr
Bir çiy yanağıma, düştü bahirden
Gök yarıldı birden, şimşek sesiyle
Soyundu topraklar, aç nefesiyle
Düşen damlaların, pür hevesiyle
Bir serinlik kaldı, sönen zâhirden
Yaz kısaymış meğer, sonbahar erken
Uzadı menziller, yetiştim derken
Kızaran yapraklar, aşka düşerken
Esermiş başında, yel zevâhirden
Gözümdeki yaşı, yağmur silince
Orman fısıldadı, kendi dilince
Gömülen tohumlar, günü gelince
Filizlenir dedi, hükmü Âhir’den…
Erol URAZ 15.10.2013 Eskişehir
Bahir: Deniz
Dîdar: Yüz, çehre
Evâhir: Ayın son günleri
Nîgâr: Resim, resmedilmiş
Zâhir: Gerçek, görünen, açık
Zevâhir: Coşkun denizler, parlak yıldızlar, çiçekler vs.
5.0
100% (12)