4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1388
Okunma
Şehrimin bütün açıklığına son verir gece
Ve bütün yalanları hapseder kendine
Şahlanır karanlığa adanan suçlar
Sonra incelenecek suretler bırakır geride,
Utanarak masumiyet nezaretinde...
Kirli görüntüleriyle durur karşımda,
Çaresiz, çirkinliğe alışmış perdesiz bir pencere
Oysa ben, benden ötesine yalnızca bakıyorum
Gördüğüm; savrulduğumdur,
Vazgeçilmez belalarımın yaşandığı günlere...
Buğulanan yerlere yazı yazma imkanı veren,
Tütün kokulu bir ısı hükmeder bedenime
Ellerin ellerimde değil, nedense üşüyorum
Kulağım sessizliğe dayalı
Uzaklardan bir güzellik dolar gözlerime
Umuda yürürken zaman,
Sabahı bekliyorum,
Gölgelik sinmeden yüreğime
Ve giderek yaklaşmadan uzağına...
o.k.ş
Cevap Yaz