Soğuk ve sallantılı bir tren köşesinde,
Tütün kadar mecbur olduğum saatlerdeyim sana
Dışarda sezemediğim bir mevsim
Ve manzara mülayim bütün geçişlerde

Diğer yolcularınki kadar net değil bakışlarım
Çünkü yoksunum anımsanacak bir yüzden
Keskin bir bekleyişin sonu,
Rayların uzandığı her istasyon...
Oysa şimdi bana seni anımsatacak en iyi mekan;
Hiçbir umudun ulaşamadığı,
Çaresizliğe meyilli rastlantılı filmlerin gösterildiği,
Garip bir salon...

Raylar giderek kısalırken,
Dalıyorum macerasına,
Kendime doğru seri bir kaçışın...

Durgunluğum,
Güneşin vagonda gizini bozduğu toz tanecikleri kadar
...................................................................açık

Sessizliğim,
Gölgeye, sorulan soruları anlamsız kılacak kadar
............................................................batık

Ve gözlerim,
Gözlerinden hiç ayrılmayacak kadar
.............................................kaçık



o.k.ş