4
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1791
Okunma
Uyan gayrı hâb-ı gafletten ey göz!
Kalmadı artık dilimde sana söyleyecek söz.
Sanki yalnızca sensin gam keder çeken,
İşte o hodgam düşüncendir seni böyle alt eden.
Ey göz! Sevgilinin sunduğu ihsanları görmez misin?
Bundan büyük vuslat olmaz, bilmez misin?
Gönül aşk ateşiyle yandıkça bilirim ağlayacaksın,
Lakin sen gaiblerde oldukça unutulacaksın...
Ey göz sevgilinin şehlâ gözlerinde kaybolduğundan beri!
Hasret alıp götürdü sendeki feri.
Sen kendini Mecnun’a bilmem ki eş mi sanırsın,
O buldu Leyla’sını da sen ne ararsın?
Bir kez şu kâinatı temâşâ eyle de gör gerçek Sevgiliyi,
Ne Leyla’lar ne Aslı’lar ne de Şirin’ler tutar O’nun yerini.
Pınar DAĞ
29.12.08 21
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz