Bir şiir yazmalı adına
Şöyle ağlamaklı…
Biraz buruk, biraz kırgın;
Ama hep sen kokmalı şiir,
Baştan ayağa sen olmalı...

Önce gözlerini anlatmalı şiir,
Ta içime işleyen bakışlarına nakış olmalı…
Sensiz gecelerde zihnimin o ücra köşelerine işleyen bakışlar…
Üzüm karası gözlerinde kaybolmalarımı yazmalı şiir,
Senden habersiz o gözlerde nasıl yok olduğumu yazmalı…

Bir şiir yazmalı adına,
Şöyle destansı bir sergüzeşt gibi…
Ama ne kara şövalyeler olmalı şiirde
Ne de Dedem Korkut’un yiğitleri.
Bir sen olmalısın, yalnız sen…
Dörtnala sürerken atını, sevdayı kuşanmalı yüreğin.
Körpe gönlüme sapladığın ok gibi olmalı şiir.
Ve ben hep seni dokumalıyım.

Bir şiir yazmalı adına,
Dudaklarından dökülen nağmeler gibi…
Her notada seni içmeliyim
Ve her mısra’a ilmek ilmek seni işlemeliyim.

Bir şiir yazmalı şimdi,
Pervane misâli gönlüne dolanan gönlüme.
Ateşine yandığım an kül olmalıyım şiirde.

Bir şiir yazmalı adına sevgili!
Dua dua okumalıyım her zerreni.
Dilimle zikredip kalbime nakşetmeliyim seni.
Sonra…
Sonra nihavent makamıyla
Gök kubbeyi inletmeliyim.

Bir şiir yazmalı adına,
Ve ahsen – i takvime misâl olmalı şiirim.
Sevdanı tekrar tekrar yaşamak için
Âh seni takvim(lerde) yitirmeliyim!...


30.10.2012 / Salı

Pınar DAĞ