Bende seni öldürdüm sende beni geri ver
Nasıl olsa mezatta alan olmaz enkâzı
İstersen et ve kemik istiyorsan deri ver
Gözünde dağılmadan sinemin itirâzı
Haydi, artık bekleme ölü ya da diri ver
Bende seni öldürdüm sende beni geri ver

Kim bilir kaç geceye anlattım bu hâlimi
Ben bana inanmazken nasıl inansın gece
Tarifi imkânsızdır hayâlde ayâl’imi
Senden başkası yasak bunu öğren sadece
Kimse duymasın diye ruhumda zevâlimi
Kim bilir kaç geceye anlattım bu hâlimi

Kaf dağını urganla çekmeye bedel bu iş
Belki bana çok ağır şavkının azameti
Zannetme ki saçının teline cidâl bu iş
Belkıs’ı kıskandırır aşkının asaleti
Gönlünün kıskacına devâ olsun bu gidiş
Kaf dağını urganla çekmeye bedel bu iş

Öyle çok bendesin ki sendeyken eriyorum
Oysa seni eritmek kat’â muradım değil
Gözlerine değdikçe boşlukta yürüyorum
Adım Mecnûn’a çıktı sendeki ad’ım değil
Nerde karanlık görsem içine giriyorum
Öyle çok bendesin ki sendeyken eriyorum

Şahmeran’ım gibisin bense o bahtsız adam
Onun gibi gelirse bir gün sana zararım
Canımı yakmaz inan dikenli telle idam
Gidecek kapımda yok neye yarar firarım
İşte böyle çaresiz gönül köşkümde odam
Şahmeran’ım gibisin bense o bahtsız adam

Nasılsa dinmeyecek korlu bağrımda tasan
Dokunduğum şekiller haykırırken sen diye
Bulunduğum her şehir sensizken karabasan
Yalnız çığlıklarımı uzatacak hediye
Beni unutmak olsun yarınlarında yasan
Nasılsa dinmeyecek korlu bağrımda tasan

Of ki of can paresi vuslatın yok ilacı
İkimizde yazıldık hicrânın kitâbına
Ölümsüz aşk böyledir acı içinde acı
Sakın eğme başını feleğin hitâbına
Ve dünyaya aldanıp asla olma ricacı
Of ki of can paresi vuslatın yok ilacı

Korkumun korkusu bu cinnet hâlinde beden
Ya her sabah kalkarken yalnızlığı öpersen
Ve ızdırâb dolarsa benden yana o diden
Peş peşe sorularla neden ha neden dersen
O gün iflas edecek sığındığım her neden
Korkumun korkusu bu cinnet hâlinde beden

Rind’lerin kaderidir yalnız ölür şehsuvâr
Sükûtun kıskacında kıvranıyorken dili
Bir buse darbesidir beklediği yadigâr
Sımsıkı sarılmazsa hayâline sevgili
Öksüz sevdası kalır arkasından bergüzâr
Rind’lerin kaderidir yalnız ölür şehsuvâr

Bu bir ayrılık değil kefen diye seçtiğim
Öyle olsa adını ukba’ya yazar mıyım?
Uğruna gökyüzünü karış karış biçtiğim
Makberî’ye mezarı kefensiz kazar mıyım?
Aşkını dualarda oluk oluk içtiğim
Bu bir ayrılık değil kefen diye seçtiğim


_________Makberî – Ahmet Akkoyun…..12/10/2013….02:00….İst