Yalanmış şu hayat, hem de koca bir yalan,
Gerçek sanılan her şey ama her şey yalan.
Sen umut dolu sözlerle biraz daha oyalan,
Umudun tükenir elbet, kalır elinde bir yalan!

Baharda çiçekler açarmış güzel günlere; yalan,
Yağmur, usul usul tararmış aşkın saçlarını; yalan,
Her yerde sonbaharın hüznü saltanat sürüyor,
Her mevsim yepyeni bir heyecanmış; bu da yalan!

Peşinden sürükleyen sevgililer hepten yalan,
Gülücükler, güzel sözler hatta öpmeler yalan.
Karşılıklı ise ayakta duran aşklar hâkim hayata,
Ölesiye sevmek yalan, tek yürekte atmak yalan!

Çocuğuna süt alamadığı için ağlayan anneler gördüm,
Eve ekmek götüremeyen Rıza Amca’yı iyi tanırım,
Mutlu olacağı günler hatırına yaşamaya katlananlar var,
Yoksulluk, geçim derdi ve çile bilirim ben; gerisi yalan!

Büyüdüğünde adam olacağını söyleyen çocuklar da yalan,
Adam olduğunu sananlar beni haklı çıkarıyor sürekli.
İleride her şey güzel olacakmış, işte okkalı bir yalan,
Bir kere yalan hayatın kendisi, hayatın kendisi yalan!