Belki bitirmek zordu herşeyi
Ama başlamakta kolay değildi hani
Gidiyorum demek kadar geldim demek yorar mıydı ki birini ?
Bilemedim,diyemedim,gittim…

Ardımda gözyaşlarının ıslattığı bir mendil mi
Yoksa gülücüklerin sarmaya başladığı bir kent mi bıraktım
Bilemedim…

Ama gittim…
Sırlarla dolu kalbimi meçhul yollara bıraktım
Ellerim ceplerimde
Gözlerimse bir boşluğa dalıp gitmiş…

Karanlık bir tünelde de yürüdüğüm oldu
Güneşli yollarda da
Zifiri karanlık nedir onu da öğrendim
Ve gördüm gökkuşağının her tonunu da
Gülmedim desem yalan ama
Ağlamadım yalanının yanında o da masum kalmakta…

Gittim…

Gel demedin sen yada bir kuru elveda
Ama gittim ben
Artık ne gökkuşağı görüyorum
Nede zifiri karanlık
Yürüyorum yolum aydınlık
Yürüyorum sonum ışık
Yürüyorum yolum karanlık
Yürüyorum bu aşk bir saçmalık…