21
Yorum
22
Beğeni
0,0
Puan
1803
Okunma

nasıl da göz alıcıydı güller
bir düştü, köprüden geçtim
sürekli sel basan köprüden
ulaşmak umuduyla rengârenk bir dünyaya
yalnız yürüyordum kaldırımda
oysa telefonu kaldırsam karşımda o
bilirdim yine beni sevdiğini söyleyecek
ve sokak benim yüzümle gülümseyecek
bulunduğum kıyıdan
güllere uzattım ellerimi
yarısı yapma gül müydü ne
yoksa hepsi mi öyle?
kollarımı aşağıya suya uzattım
gül demeti akıntıda, elimden kaydı
ölü bir gün yaşandı ve bitmedi
alamadım parmaklarımdaki gülü
çok mu uzaktasın İstanbul
çok mu yükseklerde yaşadığı yer
hangi tepesinde İstanbul’un
çok mu zor gülümsemeyi getiren
gülü bulmak
bilirdim bu düş gerçekleşmeyecek
geçip gidecek önümden kitaplarla
bir yol kalacak yemyeşil çiçekli, güllü
ve bir düğüm boğazımda aşkımız..
7. 10. / Nazik Gülünay