Arıtma
Gece yarısı, suyun tesisinde,
vardiyada,
beş işçi,
beş ceset,
beş fakir yürek.

Arıtmanın tam ortasında,
dev vanalar arasında
bir uğultu,bir çınlamadır başlar kulaklarda.
Gece yarısı vardiyada beş işçi
gözleri kan,sırtları ter içinde
gecenin serinliğinde işçiler üşüyor,işçiler ağlamaklı.

Yükseldikçe yükselen bir uğultu
kıyamet koptu kopacak!
sessizliğin arsındaki uğultuyla eser rüzgar
saatler geçmek bilmez.
beş işçi kan ter içinde
beş işçi,
beş ceset,
beş fakir yürek.

işçiler ekmeksiz sanki,
ekmeksiz kaldı kalacak.
O dev vanalar arasında bir ölümdür beklenir,
bir umuttur belkide beklenir.
Kıyamet ha koptu ha kopacak!
Arıtmada gün perşembe
ay nisan,yıl ikibiniki
bir tarih ki gayrısız,
bir tarih ki öylesine,
yaşanmış,
yaşanır,
yaşanacak.

Suyun tesisinde,vardiyada,
beş işçi,
beş ceset,
beş fakir yürek,
yaşamla değil ölümle pençeleşir.

Orhan Karartı

Orhan KARARTI
(01.01.2008)