14
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
1607
Okunma

Çalmasınlar kapımı uyanacak anılar
Zaten çok zor uyuttum burda gürültü yasak
Hayatını yaşıyor deyip dursun faniler
Gizli bir zula yaptım ruhum orada tutsak
Ezber ettim yalanı dilim unuttum diyor
Dudakta kahkayayı zehir diye içiyor.
Duygular parça parça ancak gece uyanır
Süzülür gözlerimden yokluğun kızıllığı
Öyle bir acı ki bu yalnız seven dayanır
Silinir hafızamdan dünyanın güzelliği
Kendimi kaybederim ne ölü ne canlıyım
Buna rağmen hiç korkmam içte delikanlıyım.
Buz gibi yatağıma kabuslar eşlik eder
Çığlıkla uyanırım kendime sarılarak
Tittreyen bedenimle yine geçmişe gider
Umuda tutunurum hasrete karılarak
Küçük bir çocuk gibi kapatır gözlerimi
Üflerim nefesimden yalvaran sözlerimi.
Bir anne şefkatiyle keşke sarabilseydin
Bir ömür mutluluğu bahşederdin sen bana
Gitmeden yüreğine aşkı sorabilseydin
Geride kalmak nedir söylerdi belki sana
Karda kalan yaralı küçük bir kuş görürsen
İşte o benim bilki geri dönüp ararsan.
Gördüğün her çiçekte lütfen beni anımsa
Bak nasıl da kuruyor zamansız yağan karda
Bu aşka kurban diye adanan bir canımsa
Zannetme bu yüreği ardından inkisarda
Madem kararı verip ruh eşim diye seçtim
Ben bu candan o anda zaten bilerek geçtim.
İnkisar: Gücenme, gönlü kırılma.
Ayvazım DENİZ
5.0
100% (23)