Defalarca denenmiş geri dönüşlerim,
Hiç bir ayrılık sözü kadar etkili olamazdı.
Her aşk itirafı bir yalandı
Senin gözünde, hikayemiz hep yarımdı.
İnandığın bir aşktan çok gözyaşıydı.
Tamamlanmadan kalemi kırılmış bir şiir
Misali, yüreğimde taşıdığım intihar mektuplarını,
Hiç bir vedaya yakışmayan yalvarışlarını
Ve o en çok sevdiğimiz parktaki yaşlı ağacın kurumuş yapraklarını
Kapında bıraktım belki bi gün özlersin diye...
Gelemeyecek kadar gururluydu ruhun
Özünde taşıdığın o koca sevdaya rağmen!

Yazdığım hiçbir kelime,
Bizi aşkımıza kavuşturmayacak
Çünkü kurduğum tüm köprüleri yıktın,
Vicdansız bir zalimden farksızdın.
Katılaşmıştı yüreğin, soğuktu sözlerin...
Nerde kalmıştı o deli sevdalı aşık?
Hangi istasyonda bırakmıştı
Aşkın en saf halini?
Hangi taş kalpli bedene satmıştı?

Ellerinde şiirlerinden bir iz bile yoktu
ve bakışların donuk, anlamsızdı.
Yorgun bir sevgili bile değildi karşımdaki.
Bu kez veda etmiyordu sanki?
Sanki biten aşkımıza başsağlığı dilemek için öylesine uğrayıvermişti
ve sadece geçiyordu
Hayatımın orta yerinden!








Hazan_yagmuru