Sen bizi yarım bıraktığın gün
Bahar da saçlarımdan akıp gitti...
Rüzgar bile bana inat, kokunu çaldı.

İki aşığın bestesiydi AŞK,
Dinlemekten bıkmadığım şarkılarım
Sustular sen gideli.

Bulanık sularda boğulmak gibiydi uykularım,
Yokluğunaydı şehrimi yıkayan yağmurlarım;
Sokakları tenhalarla dolu bir şehir.
Hatta o şehir ki, güneşin bile doğmayı unuttuğu...

Yitip gittin öylece, bilmem aklına neyi takmıştın?
Seni kaybetmemek için yaptığım onca şeye rağmen,
Sen, kendini ilk fırsatta, uzak bir şehirde kaybettin!
Zorlukların en büyüğünü, şarkıların en suskununu
Bir de ayrılığın keskin kokusunu...
Sanırım giderken bende unuttun?

Adına yazdığım hiçbir mektup sonunu bilemiyor,
Bir cümle düşüklüğüne kurban gidiyor,
Nasılsa haberin olmayacak ya,
Sözcüklerim bile beni terk ediyor...