Ben; ham bir meyve olamadım hiç,
Çocuktuk o zamanlar
Diyeceğim bir örnekte veremem
Hayatımdan.
Kısacası;
Acılara tutunarak,
Büyüdük ve olgunlaştık
Farkına varmadan.
Hiç arabam’da olmadı.
Olsada süremezdim.
Bir şoför bile olamadım yani.
Denizi düşlerdim bazen,
Dalgaları..sahili,
Med-Ceziri,
Göremedim ki..
Araba vapuruna binmek vardı hani..
Martılara ekmek atmak,
Ve bira yudumlamak of...
Olmadı be usta..
Bana hep gökyüzüne bakmak kaldı,
Yıldızları saymak,
Bedavaydı..o zaman.
Benim suratım asıktı hep,
Onun için adım ezik..alnım kırışık.
Gülmeyi beceremedim yani..
Tebessüm ederdim ama..
O’da geceleri..
Hani omzuma yaslanacak,
Bir sevgilimde olmadı benim..
Kimsede tutmadı elimden.
Bahar nasıl bir mevsim
Yaşamadım..göremedim.
Yani,mevsimleri sayamadan,
Bir yare sarılamadan,
Yani, bir gül bile koklamadan,
Acılara tutunarak,
Büyüdük ve olgunlaştık.
Farkına varmadan.

Recep KESKİN