bu ölüm bana yakışır mı yakışmaz mı endişelerdeğim
benim yağmalanma anımdır baba
aşkın uzun namlulu silahından çıkan kurşunlara hedef oluşum

aç açına bir sevda
midem karnıma yapıştı baba
kalbim beynime
sarsıyor durmadan aklımın içindeki gafil düşünceyi

tam manasıyla bir sokak ortasıda diyemem
düştüğüm rezilliğe bak müstakil bir evin kapısında
bu aşk bana yakışır mı baba
dizginlenemeyen serseri ruhumu adam eder mi
uysala çevirir mi zamanla

içimde atan kalp dışımda gelişen olaylarla tutarsız
ayarsız şimdi bütün metabolizmam
tüm duygularım dengesiz bir yeniçeridir baba
ha düştü ha düşecek bu aşkın çamurdan ve kumdan bataklığına

topuklarımı ezerek
gözlerimi kapayarak
bir aşkın eşkenar üçgenlerine uğramayalı kaç zaman oldu
kaç saat geçti baba
rüsva olunurken bir sevdaya tutulmayalı

anımsayamadığım dünya nimetlerimidir iri gözlerindeki kasırga
beni iki seksen yere seren
aralıksız yumruklar sallayan
sürekli yumuşak karnıma çalışan
Onun bakışlarımıdır ki baba
ben anlamlar yüklemeye çalışırken
ılık bir ekim yağmuru gibi çisil çisil kalbime yağan

kan misali damarlarında dolaşan
ömrüne itaatkar bu soytarı
ölüyorum galiba baba
arapsaçı tutkulara fişlenmiş iki çift büyülü göz
gala gecesine ucu yırtık biletler bırakıpta gidiyorum

şimdi sokakalar benim istediğim tonda söylemiyor en sevdiğim şarkıyı
her şehrin kendine has kokusu olduğuna inanmışken
saçları rüzgarda bir kız ezberimi bozuyor

yavaş yavaş sürüklenmem
artık şiirlerde kendimide ihbar etmem
sonu başı tehlikeli bir aşka tutulduğumun göstergesimidir baba
ismini koyamadığım bir girdabın içine düşmüşken yoğun bakımdaki kalbim








Diz_Kapak