3
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1302
Okunma

Sukutu demleyip/ruhun dehlizlerine üfleyip
Kalemin es koyduğu/susuşlarına gizlerim
Sessizlik ne güzel ıslatır/mana yüklü kaçışları
Kalem lahzaları ney’e nefes olur/dönerim
Rüzgar semazenin eteklerinde sukutun ağırlığında
Ardı kesilmeyen/hece akarsa gönülden
Gün geceme eşlik/yürek tutuşur gözlere bakarken
Kim bilir kaç gönül üfler/sukut titrerken
varsın Şehir aydınlık/çek sen perdeleri giderken