Pencere
İçimdeydi o pencere
Yüreğimde

Sıkı sıkıya kapalı
Açmak istedikçe
Yeni kapalı pencereler
Siyah
Kırmızı ,sarı
Sonra yine siyah
Yineleniyordu sürekli

Her açtığımda umut
Ve yeniden umutsuzluk
Bulmalıydım maviyi

Yoruldum
Siyahlar kapladı her yanı
Çöktüm
Karnımın içine
Kalça kemiklerime dayandım
Düşmemek için

Sonra bir ses
Elimdeki kulağımda
Hadi kalk
Hadi tekrar dene diyordu
Gülümsedi gözlerim
Bana yabancı gelen sesim
Tıslar gibi çıktı dudaklarımdan

Kara bir bakış fırlattım
İçimdeki duvarlara
Ve aniden kalkıp
Açtım tüm gücümle
Vücudumdaki pencereyi

Önce kırmızı bir şeyler bulaştı
Ellerime
Kesik kesik soluyordum

Biliyordum kırmızıdan sonra
Mavi vardı
Yürüdüm
Ve yürüdüm
Çiğnedim
Kırmızı topuklu ayakkabılarımla
Kendi derimi
Başardım işte
Dışarıdaydım


Kalbim avuçlarımda
Maviydi artık




gülsüm öztomurcuk
28 eylül 2013/ 00.43 manavgat