Hayat!
Karşına geçmiş öylece izliyorum seni,
böcek gibi üredi düşüncelerim
ve ben
kafalarını koparıyorum.

*



Kuşatılmışız hayat tarafından
Yenile yenile öğrendik yenilenmeyi
kopyalayıp yapıştırmayı!
Söylemek istiyorum içimdekileri
kalemimin mürekkebi yetmeyecek biliyorum,
bir cümle de yetmiyor ki anlatmaya seni
söylerdim biterdi...
Bende sevmiyorum ki bitişleri.

Kuşatılmaz hayat!
Sağımız ecel, solumuz ölüm.
Ruh intihara çok kez kalkıştı,
Öl deseydin ölecektim belki de
Yürek teslimdi tüm askerleriyle
Seninle oynuyorum şimdi,
çocukluğum gitmez aklımdan;
körebe...
ebe!
gördüm ebe mi ya!

Sonra düşler alemine gittim,
güneş hala aynı yerden doğuyor.
Öptüm hayatın alnından en güzel şekilde...
Dili tutulacak kalplerin o günde.
İçim kıpırdadı
ve tenhalara saldım sedaların çağıltısını.
Her sabah alnımızı öpen şafağa karıştım
Akşamın mavisine kadar boyandım.

Umut oldum,
can oldum,hayat oldum...
Karşıma oturup izlediler beni.
Bu sana fazla dediler
ve aldılar elimden
"Düşsel oyuncağı"

Deli gözlerim duruldu
sol yanım kansız,
en uzaktan ağlayan hüzünlü yıldız oldum
Her zerresi örtülse de tenimin saklanmıyor oyunbozanlar.
Köşeme çekildim
Hayatı izledim...
Canım eriyor,
kanım çekiliyor
ve ben kahkahamı ata ata koparıyorum kafalarını böceklerin,
hala yaşıyorlar...



devamı gelecek...