0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
5642
Okunma

İstanbul’un garip kaldırımlarında
İlik ıslatan yağmur altında
İçime vuruyor heryer karanlık
Kimseler yok sokaklarında
Üşüyorum,titriyorum ıslak pantolonumla
Isınmaya çalışıyorum bir pencerenin ışığında
Kimsesizliği paylaştığım sokaklarında
Kalbimin haykırışlarını
Kimse duymuyor Annem
Neden beni bırakıp gittin be annem
Gecenin ıssız karanlığında
Hayalimde seninle buluşmak için
Kavuşup seninle konuşmak için
Sımsıkı doyasıya sarılmak için
Bir daha bırakmaksızın ayrılmaksızın.
Neden beni bırakıp gittin be annem.
Topraktan çıkan buğudan alıyorum kokunu
Hasretin çınlatıyor kulaklarımda sesini
Yanıyorum kabirde andıkça seni
Neden beni bırakıp gittin be annem
ŞAFAK ÖZIŞIL
2002