YALNIZLAR RIHTIMINDAYIM

Çaresizliği, umutsuzluğu, yalnızlığı paylaşıyorum
Yaşadığım densiz hayata, bir anlam veremiyorum
Hoyrat zalim zamana nedense, ayak uyduramıyorum
Bazen ufak bir tebessüm, bazen boş bakışla, avunuyorum

Kristal misali, tuz buz olmuşum, param parçayım, kendi içimde
Duygu dünyam, zifiri ötesi karanlık, kavgalıyım, kendi kendimle
Düşünüyorum, zaman, zaman, böyle lanet bir hayatta acep, işim ne?
Kaderin acımasız pençesinde, cebeleşiyorum soluksuz kime ne?

Mevsimlerim, yaz bahardan uzak, kış boranı yaşıyorum
Gâhî yürüyorum, gâhî tökezliyorum, gâhî kalkıyorum
Ömr-ü ziyandayım, güneşimi kaybettim, için, için ağlıyorum
İşte yalnızlar limanındayım, uçan martılara, gıpta ile bakıyorum

_________Şair 67_____
Ali Cemal AĞIRMAN

Hüzünlü bir şiirdi, ölümlü dünyada bu kadar gam ve kedere ne gerek her sabah bir güneş doğar ve ufkunu aydınlatır insanın evet güzel günlerde gelecektir hüznü bırak yaşamaya bak şair kardeşimi kutluyorum.Puanım tam.Yunus diyarından selamlar.

Hüzün denizlerine daldıran ayrılık acısıyla yanan bir yüreğin sızısı var mısralarınızda!
Ne yazıkki tüm sevdalar mutluluk şehrine gitmeden bitiyor!
kaleminize sağlıklar diliyor,
yarınlarınızın dünlerinizi aratmamasını temenni ediyorm
sevgiyle sağlıkla kalın efendim.....

Ali Cemal üstadım, bu karamsarlığı ötelemeye çalışmadın mı? Herkes, kimileyin umutsuzluğa düşebilir. İnsanoğludur bu! Gün doğmadan neler doğar! Bir kapı kapanırsa, başka kapılar açılabilir.Şiirinizde hayalkırıklığı duygusu hakim. Buna karşın,güzel bi eser ortaya çıkmış. Ne mutlu yazabiliyorsun demek ki! Tebriklerimi iletiyorum. Esen kalın..Saygı ve selâmlarımla..