Köy çocukluğum
Köşesi yanık,
Anılarım da kalan
Hiç çıkmayan,

Torunlarımı severken
O anları, burnumda tüten
Kara, kuru, çelimsiz
Koşarken, yürürken
Dikkatsizlik yüzünden
Yere düşüp kalkan

Burnu ufak bir hapşırık ta
Hemen kanayan
Ufak bir azarlanmada
Hemen ağlayan, zırlayan
Nazlı, şımarık salya sümük
Çocukluğum

Bir günlük çobanlığımda da
Kınalı kuzuyu, kurtlara kaptıran çoculuğum
Buram buram seni soluyorum
Köy kokulu çocukluğum

Köy meydanında, kerpiç köy damında
Al satarım, bal satarım
İstam ölmüş ben satarım
Kör ebe oynadığım çocukluğum

Ucu sivri değnekle köy yamacında madımak çıkardığımız, kenger sakızı ile sevindiğimiz, rıbes, marsing, böğürtlen, mantar, Gelincik menekşe papatya topladığımız
Köy kokulu çocukluğum

Tırpanla tarla biçen hüseyin amcam, tırmıkla ekini toplayıp deste yapan dilber yengem, dertli annem
Tarlaya ibrik içinde yayık ayranı,üzeri kurutulmuş etten kızartılmış tere yağlı bulgur pilavı, yeşil soğan la reçberlere tarlaya yemek getiren Şen şakrak feride yengem,

Köyün Delikanlıları arasında hava atan Mehmet amcamla geçen köy kokulu çocukluğum

Nenemle köy kilerinde, karakovan arılara bal tutmada ensemden arılar tarafından sokulduğum canımın acısı ile hüseyin amcama koştuğum

Arı iğnesi ile şişen, iğnesi çıkarılıp yoğurt sürülerek zehiri alınan çocukluğum

Köy kokulu çocukluğum
Boğmacaya yakalandığım
Gaz yağına kıtlama şeker banarak
Kır atın sütü içirilerek öksürüğü giderilen, köy kokulu çocukluğum

Doktor yok, hemşire yok, sağlık ocağı yok, hastahane yok
Canımızın, Allaha emanet olduğu, köy kokulu çocukluğum

67 yaşımdan da olsam da
hala Anılarımda seni yaşıyorum
Seni soluyorum
Köy kokulu çocukluğum

____şair 67 _____
Ali Cemal AĞIRMAN