Barın teras katında
saatlere böldüler bizi
tik tak
tik tak
hiç sekmeden, çok dakik geçti
yanımızdan memleket kurşunları.

Sonra sabahçı kahvesinde oturdum
çay içtim tütünsüz
rüzgar kendi halinde
ve sabaha çok varken
ellerim kaba, ellerim kör…

Senin ellerini düşündüm sonra
ve gülümsedim, gülümsemek ne yakışır yanında
seninse memleket gibi hep güzeldi ellerin
dönüp benden uzaklaşan ellerine bakar
sanki görürdüm ellerine saklı Afrika’yı...

Barın teras katında
saatlere böldüler bizi
tik tak
tik tak
alıp götürecekler birazdan
bu yüzden hep vaktinde sevdim seni…

Kırmızı fular takmış bir kadın
boynundan ısırılmış plastik mermilerce
yasal lekeleri örten kırmızı fuları öylece karşımda
güzelleşiyor akşam rüzgarıyla…
Ölenlerin faili aranıyor şu saatlerde
peki ölmeyenlerin faili ne olacak?
Ölmedik ama bu halde yaşıyorsak, elbet bir failimiz var.

Barın teras katında
saatlere böldüler bizi
tik tak
tik tak
bu yüzden çok dakik sevdim seni…