7
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1892
Okunma

Adını karaladığım kağıtlarda geçiyor zaman
Ürettiğim çareler,
beni tüketti.
Yollarını ne kadar gözlersen
o kadar çok büyütülüyor sevgililer
Ömürleri böyle uzuyor demek ki.
Kelebekleri göç etti gönlümün
Sanki sabahı eksik şiirlerin
kalbim şimdi sokak çocuğu gibi
anlattıkça kış vuruyor satırlarıma
deli gözler duruldu
mavi mavi ölüyorum...
Bilmez kimse nasıl yoruldu bu can.
Sormaz kimse neden mavi yüreğim yaralı.
Titrek mum ışığına mükabil.
Vefasız bellediklerim elimde,
demir balyalar çöktü yüreğime,
sonra duruyorum, susuyorum...
Sen gel hele,
Vazgeçme benden
Yüreğimi yüreğine ekle,
belki iyileşirim...
5.0
100% (14)