0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
912
Okunma
Her kalemi kağıda sen diye yazdım
Seni kağıda yazarken ağladım
Gözlerim çağladı kirpiklerime damladım
Her üşüdüğümde kendi kendime sarıldım
Seni kalbimden söküp attıysam lanet olsun
Gece gündüz demeden seni bekledim
Adını her duyduğumda kalbim durdu
Odama mahkum oldum yatağıma küstüm
Duvardaki resmine bakıp günde bin defa öldüm
Seni kalbimden söküp attıysam lanet olsun
İçimde fırtınalar koptu kimseye diyemedim
Dilime keskin bir bıçak saplandı konuşamadım
Sana gelmek istedim yollar kapandı
Gittiğin gün dalımdan bir çiçek kopardın
Seni kalbimden söküp attıysam lanet olsun
Gönül dergahım demirden örüldü
Kuşlar konmaz oldu pencereme
Kimsesiz bir yetim gibi boynum büküldü
Her gece soluma paslı bir kurşun vuruldu
Seni kalbimden söküp attıysam lanet olsun
İbrahim DALKILIÇ
5.0
100% (1)